Δερματολoγία
Μυκητίαση
Οι μυκητιάσεις είναι λοιμώξεις που προκαλούνται από μικροοργανισμούς και περιλαμβάνουν τη μυκητίαση του δέρματος, των τριχών και των ονύχων (ονυχομυκητίαση). Διακρίνονται σε:
Ποικιλόχρους πιτυρίαση: Είναι μια επιφανειακή μυκητίαση. Οφείλεται στο ζυμομύκητα Pityrosporoum και προσβάλει κυρίως νεαρούς ενήλικες και των δύο φύλων. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση αποχρωματισμένων κηλίδων με ελαφριά απολέπιση και υποτροπιάζει συχνά. Εμφανίζεται σε περιοχές με μεγάλη παραγωγή σμήγματος και υγρασία, για το λόγο αυτό και εμφανίζεται περισσότερο σε άτομα που ιδρώνουν πολύ ή έχουν πολύ λιπαρό δέρμα ή φορούν ρούχα που δεν επιτρέπουν την εξάτμιση του ιδρώτα (συνθετικά). Εντοπίζεται κυρίως στον κορμό και τα άνω άκρα, σε τροπικές περιοχές και στο πρόσωπο. Οι κηλίδες μπορεί να είναι καφέ, ερυθρές ή και αχρωμικές, εξ ού και το όνομα ποικιλόχρους πιτυρίαση. Μπορεί να συνυπάρχει ήπιος κνησμός.
Δερματοφυτία: Η συγκεκριμένη μυκητίαση προσβάλλει την κερατίνη στιβάδα του δέρματος, τα νύχια, τις τρίχες. Μυκητιάσεις που προσβάλλουν το τριχωτό της κεφαλής αφορούν τα παιδιά, ενώ η συχνότητα των ονυχομυκητιάσεων αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας. Η κλινική εικόνα διαφέρει, ανάλογα με το είδος του μύκητα. Οι πιο συχνές εικόνες μυκητίασης από δερματόφυτα παρουσιάζουν πλάκα ερυθηματώδη, σαφώς αφοριζόμενη από το γύρω υγιές δέρμα, με κεντρική ίαση και περιφερική απολέπιση συνήθως στα εκτεθειμένα μέρη, ερύθημα με ήπια απολέπιση μεταξύ των τελευταίων δαχτύλων του ποδιού, σπασμένες τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής, με υπερκερατωσική πλάκα, αλλαγή μέρους του χρώματος των νυχιών και αποκόλληση του ελεύθερου άκρου αυτών. Αρκετές φορές τα συμπτώματα συνοδεύονται από κνησμό.
Καντιντίαση: Είναι μυκητίαση που οφείλεται στο μύκητα Candida Albicans και προβάλλει πτυχές, βλεννογόνους και νύχια και μπορεί να επιβαρυνθεί από διάφορες καταστάσεις, όπως σακχαρώδη διαβήτη, εγκυμοσύνη, λήψη αντιβιοτικών και κορτικοστεροειδών. Οι ασθενείς παρουσιάζουν συνήθως ερυθηματώδεις πλάκες, περιφερικές φλύκταινες και κνησμό.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της μυκητίασης εμφανίζονται σε 2 έως και 38 βδομάδες μετά την μόλυνση του ατόμου και εντοπίζονται σε διάφορα σημεία, όπως τα νύχια, το δέρμα, τα πόδια και τα γεννητικά όργανα. Ακόμη, μπορούν να εμφανιστούν και με τη μορφή νέου σπίλου. Συνήθως, ανάλογα με το σημείο εμφάνισης, έχουν σχήμα δακτυλίου, με χρώμα ερυθρό ή μπεζ στο εσωτερικού του δακτυλίου, ενώ περιφερειακά εμφανίζουν κοκκινωπή απόχρωση.
Θεραπεία
Οι συνήθεις θεραπείες είναι:
- Αντιμυκητισιακές κρέμες για τις ελαφρές περιπτώσεις.
- Τοπική θεραπεία με φαρμακευτική κρέμα, γέλη ή πούδρα που περιέχει ιτρακοναζόλη, τερμπιναφίνη ή κυκλοπυροξολαμίνη.
- Συστηματική θεραπεία δια στόματος με φάρμακα που περιέχουν ιτρακοναζόλη, τερμπιναφίνη ή κυκλοπυροξολαμίνη. Η θεραπεία αυτή ενδείκνυται για περιπτώσεις μυκητιάσεων από δερματόφυτα, η οποία δεν μπορεί να διαρκέσει πάνω από 7 ημέρες, ενώ αντενδείκνυται σε περιπτώσεις ευαισθησίας του ασθενούς.
- Θεραπεία με laser, η οποία θεωρείται η ιδανική μέθοδος αντιμετώπισης των ονυχομυκητιάσεων.
A. Μπορείτε να κολλήσετε από ένα μολυσμένο άτομο, ζώο, αντικείμενο, ακόμη και από το έδαφος. Η θερμότητα και η υγρασία βοηθούν τους μύκητες να αναπτυχθούν και να ευδοκιμήσουν, γεγονός που καθιστά τα συμπτώματα πιο συχνά σε περιοχές όπου ιδρώνετε. Οι μύκητες αναπτύσσονται επίσης σε πτυχώσεις του δέρματος, όπως εκείνες στην βουβωνική χώρα ή ανάμεσα στα δάχτυλα.
A. Για την αποφυγή των δερματομυκητιάσεων θα πρέπει:
α) Να σκουπιζόμαστε πολύ καλά μετά το μπάνιο
β) Να μην ξαπλώνουμε γυμνοί πάνω στην άμμο
γ) Να μην περπατάμε ξυπόλυτοι σε χώρους όπως τα αποδυτήρια ή δίπλα σε πισίνες
δ) Να μη φοράμε συνθετικά ρούχα
ε) Να μη χρησιμοποιούμε πλαστικά παπούτσια
στ) Να χρησιμοποιούμε μικρή ποσότητα αντιιδρωτικής σκόνης στα πόδια και μέσα στις κάλτσες
