Δερματολογία
Μολυσματική Τέρμινθος
Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα. Επηρεάζει άτομα κάθε ηλικίας, κυρίως όμως προσβάλλει τα παιδιά από ενός ως 10 ετών, τους σεξουαλικά ενεργούς ενήλικες και όσους έχουν ανίσχυρο ανοσοποιητικό σύστημα.
Συμπτώματα
Η μολυσματική τέρμινθος εμφανίζεται με μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πολλοί γονείς μπερδεύουν τη μολυσματική τέρμινθο με τη μυρμηγκιά ή τον σταφυλόκοκκο. Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου στους ενήλικες εμφανίζονται ως σπυράκια:
- γύρω από τα γεννητικά όργανα
- εσωτερικά των μηρών
- στην περιοχή του πρωκτού
- την κοιλιά
Ο ιός δεν μεταδίδεται μόνο μέσω σεξουαλικής επαφής αλλά και με κοινά χρησιμοποιούμενα αντικείμενα όπως ρούχα, πετσέτες, σεντόνια κ.λπ. Επίσης μπορεί να μεταδοθεί από το βρώμικο νερό και από την άμμο στην οποία ξαπλώνουμε το καλοκαίρι. Εµφανίζεται πιο συχνά σε παιδιά που αθλούνται σε κολυμβητήρια και γυμναστήρια αλλά και σε παιδιά που πάσχουν από ξηροδερμία.
Θεραπεία
Σε αρκετές περιπτώσεις η θεραπεία δεν είναι αναγκαία, καθώς η νόσος υποχωρεί από μόνη της και δεν αφήνει ουλές (ο οργανισμός αναπτύσσει αντισώματα στον ιό).
Αν οι κηλίδες αρχίσουν να ερεθίζονται ή να πληγιάζουν, ο γιατρός μπορεί να συστήσει ελαφρές κρέμες κορτιζόνης. Ορισμένες φορές όμως η νόσος μπορεί να διαρκέσει ακόμη και χρόνια, κυρίως σε παιδιά με τάση για έκζεμα ή σε ανοσοκατεσταλμένα.
Η χειρουργική αντιμετώπιση συνίσταται στην αφαίρεση και σύνθλιψη των βλαβών με χειρουργική λαβίδα (απόξεση) και στη συνέχεια εφαρμογή βάμματος ιωδίου, αλλά αυτή είναι μια επώδυνη διαδικασία και στα παιδιά συνήθως γίνεται με τοπική ή γενική αναισθησία.
Η κρυοθεραπεία με υγρό άζωτο είναι αποτελεσματική αλλά προκαλεί πόνο όταν εφαρμόζεται και η υπερβολική χρήση της μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές.
A. Η χρήση προφυλακτικού δεν αποτελεί μέθοδο πρόληψης και προφύλαξης από τη νόσο καθώς δεν προσφέρει απόλυτη και ολοκληρωμένη προστασία.
A. Ο ιός μεταδίδεται στο ίδιο άτομο από το ένα σημείο του σώματος σε άλλο με αφή-ξύσιμο, μια διαδικασία που ονομάζεται αυτοενοφθαλμισμός. Μπορεί να ξεκινήσει από ένα σπυράκι και µε αυτοενοφθαλµισµό να γίνουν πολλά, συνήθως µέχρι και 20, αλλά και περισσότερα.
